Gisteravond was weer zo'n avond: ik lag nét in bed, klaar om lekker te gaan slapen, toen ik opeens begon te malen. Wat gaan we morgen eten? Hoe laat kwam de visite ook alweer? Wat voor een boodschappen moet ik halen? Wat is er nog in huis? Wat ga ik morgen aantrekken? Heb ik eigenlijk nog wel genoeg schone kleren? Heb ik vandaag wel goed voor de vissen van buurvrouw Anja gezor.. ..SHIT! DE VISSEN VAN BUURVROUW ANJA!
"Koen?"
[..]
Grr, die slaapt natuurlijk al. Gewoon nog een keer proberen. "Pssst, Koen."
Het duurt even, maar dan klinkt er toch een slaperige "Jaha?"
"Koen, is het filter van de vissenkom van buurvrouw Anja wel verschoond?!"
"Jemig Ireen, is dat waar jij aan denkt als je in bed ligt? Aan de vissen van buurvrouw Anja?!"
"Ja, en aan de boodschappen voor morgen, het eten, de was, de.."
"Je bent gek. Maar om antwoord op je vraag te geven: het filter hoeft maar één keer in de week verschoond te worden. Niet per se vandaag dus."
"Oh, oké. Maar Koen, denk jij dan nooit na als je in bed ligt?"
"Jawel."
"Waar denk je dan aan?"
"Vaak beeld ik me in dat ik een profvoetballer ben."
Mijn hart smelt. Terwijl ik me druk lig te maken over allerhande huishoudelijke taakjes, is mijn vriend voor even wat hij eigenlijk altijd al wilde zijn. Ik besluit hem verder met rust te laten, stuur 'm terug naar het paradijs dat Voetbal heet. En alsof 'ie dat aanvoelt, keert hij zijn rug naar me toe en fluistert: "Mijn rugnummer is trouwens negen. Negen of elf." Ik glimlach, doe mijn ogen dicht en dan weet ik het opeens: morgen eten we rijst met gehaktballetjes in ketjapsaus.
Als oude zelfstandige weduwnaar dringt nu eigenlijk pas echt tot me door dat ik als man ook aan al die vrouwelijke zaken van eten en zorg (moet) denk(en). Besef nu nog beter dan in mijn lange verleden dat mannen en vrouwen best wat anders mogen denken, maar eigenlijk eigenlijk nu ook best zijn gaan snappen, dat ze het in gezin en in werk echt samen moeten opknappen. joost tibosch sr
BeantwoordenVerwijderen